i am a truly novice about running. i started running in April 2013 and no any kind of sports history before that. i run my first race and also it was my first marathon in November 2013 with 5h:53min, second marathon was in March 2nd with 4h:16min,
and first ultra was in March 22nd as 45k night trail (5h:47min).
And at my first anniversary in running world i wanted to try a 130k trail.
every race is a lesson and every failure is a GREAT lesson.
what i learnt here;
my shoe choice was totally wrong.
water protected shoes (Salomon speedcross CS) never provide enough breathability
and cannot discharge sweat enough quickly,
so my foot was shreded at km60th and during next 15k every step gave me pain.
and i noticed i dont know how to run downhills.
between km31st and km38th was 7k nonstop downhill,
and at end of this downhill i felt like shattered and exhausted.
between km42nd and km46th we had more than 500meters uphills,
and i noticed that batons are so useful during these kind of uphills.
i didnt have any, so i took some bough from trees and used as batons.
with shreded footpads and shattered bones&muscles, i couldnt go on more than 75k.
my next run is in May 18 (60k trail)(4 weeks to go), and i hope i will be better at that race :)
***********************************************************************
koşu dünyasında bir acemiyim. koşmaya Nisan 2013'de başladım ve öncesinde hiçbir sportif geçmişimde yok. ilk yarışımı ve aynı zamanda ilk maratonumu Kasım 2013'de 5s:53dk ile bitirdim.
2.inci maratonum 2 Mart'da 4s:16dk ile olmuştu. ilk ultramı ise 22 Martta 45km Çekmeköy gece koşunda 5s:16dk ile yaptım.
ve koşu dünyasındaki ilk yılımın şerefine 130km yi denemek istedim.
benim için her yarış bir ders, her başarısızlık BÜYÜK bir ders.
burada neler öğrendim;
ayakkabı tercihim hatalıydı.
su korumalı ayakkabılarım (Salomon speedcross CS) yeterli havalandırmayı asla sağlayamadı
ve teri tahliye edemedi. km60 da ayaklarım bembeyaz bir halde su içerisinde kalmışcasına buruşmuş bir vaziyette ve ayaktabanlarım parçalanmış vaziyetteydi. sonraki 15km de her adımda ayak tabanlarımı hissettim.
ve tepe inişlerini nasıl koşmam gerektiği bilmediğimi farkettim.
km31 ve km38 arasındaki 7km lik kesintisiz inişi bitirdiğimde tüm eklemlerim ve kaslarım sarsılmış bir vaziyetteydi ve kendimi tükenmiş gibi hissediyordum.
km42 ve km46 arasında 500mt den daha fazla çıkış vardı ve bu tip çıkışlarda batonların çok kullanışlı olduğunu farkettim. ağaç dalından yaptığım batonum bir parça iş gördü ama tam verimli olmadı.
terden parçalanmış ayaktabanı ve inişlerin etkisiyle sarsılmış bir bünye ile 75k dan daha fazla gidemedim.
bir sonraki yarış 18 Mayıs'da 60k yarışı. 4 hafta kaldı. umarım orada daha iyi olacağım
