(Türkçe aşağıda)↓
Recently i got a thought that if i would be a better marathoner, it would be helpful on my ultras.
So in last a few months, i followed a marathon training program based on speed workouts mostly.
My workouts were going good. But 2 weeks ago, i got a flu during my weekend run and didn't run whole week.
One week ago, i got a 33k trail run and that was only run in last 2 weeks before the race.
Friday, i got my race kit and drived back to my house and be back at 22:30.
i was feeling pretty well at start point.
My shoe choice for first half of the race was a road shoe (New Balance 1400v2).
When we start race, my rested body was feeling good and my race shoes was allowing me to go fast.
So i was going fast, perhaps too fast.
i didn't stop and lose time at first CP (9.4k) , because i knew that there is a force pump just next to road at 11k. i got my water there without loosing time.
i had no music, or any GPS watch. i was recording my run by my phone, but it was in my backpack.
so i was just running without pace control.
when i got 2nd CP (26.6k), i noticed i was going too fast. the people who i got CP together were much stronger than me (they finished the race 5 hours earlier than me). I was feeling cold, so I stopped at CP for 5 minutes and put my jacket on, hydrated and had a few snacks there.
Just after 2nd CP, first uphill started. I got my foldable walking sticks from my backpack. i got these sticks just 1 week ago and couldn't try them. So i couldn't manage to use them efficiently during uphill. When uphill finished i put them back into backpack and never got them back again.
The down hill between 30k and 3rd CP (38.4k) was steep, fast but grueling. i spent 10 minutes at 3rd CP. i had some cokes, powerade, water and snacks. i got my energy here and started to run again.
i always and always forget somethings during preparing my race kits. here i forgot my Magnesium and painkillers. By help of my road racing shoes, i was going fast. But they were lack of ground protection. About 40k i got my first cramp symptom at my calfs and pains at my metatarsuses. So my speed decreased pretty much until 4th CP and 5th CP.
5th CP (57.6k) was Dropbag Point. I got my dropbag there. i changed my shoes, socks. i had some snacks, cokes, water. My shoe choiche was Asics fujiracer3 for the 2nd half of the race. I bought these shoes at Marathon Expo just 6 hours ago before the race start as first time. So i think this decision was too bravely :) When i spent 15 minutes there, my body started to become cold and felt some hypothermia symptoms. that wasn't good, so i just left the CP.
About 6th CP (69.6k), my cramp symptoms at my calf were more sensate and high. So between 6th CP and 7th CP(72.6k) i had run&walks. i hydrated, had some snacks, cokes and left the CP in 10 minutes.
Just after the CP, a great uphill started. A nonstop uphill during 10k. The traction of my shoes was great but foot protection not so great. So my calfs and metatarsuses were not OK when i finished the uphill. But I LOVE ULTRA PEOPLE :) i thank Yılmaz Keskin (Bib # 35) so much. He noticed my condition and gave me some painkiller and magnesium support. After 15 minutes my cramp symtoms gone forever and i was feeling better.
I got 8th CP(90.1k) , i spent 10 minutes, rested and left there. Between 8th CP and 9th CP (96.1k) was asphalt again and i didn't like it at all. After 9th CP, i was feeling my metatarsuses more and it was making me slower.
When i got 10th CP (106.1k), i got blisters at my metatarsuses anymore. After 10th CP asphalts roads started appear again and was not able run anymore, even though i have power to run. So Between 10th CP and 11th CP (121.5k) i just had painfull walks.
When i left 11th CP (the last CP) , it was sunset, so i put my head torch on. After 11th CP, we ran trails at least 8k, and it was so nice, but when trail finished, the last 7k was asphalt again and it was just a torture for me. i had power to run but i couldn't even step on my left feet. Because the blisters at my metatarsuses was already exploded.
When i cross the Finish Line, i wasn't feeling anything. Whole body was numb because of tirednesss and starvation. Because of this numbness, i wasn't even able to get sleepy. I didn't eat anything. Because if i did, i might started to feel and sleep just there in the street :) I just got my dropbag, got in my car and drived home. After 50 minutes driving, when i got home, my whole body was cold and solid like wood. i wasn't able to make my bed waited no more. İ just had a shower and slept without eating anything.
CP people was great. Other ultrarunners were great. Organization people was great. Weather was great. The only thing i didn't like, there are still too much asphalt parts.
What i learnt; i need more protective shoes for asphalt ultras. Speeding is not everthing :)
**********************************************************************
Son zamanlarda eğer iyi bir maraton koşucusu olabilirsem, bunun bana ultralarda faydalı olabileceği yönünde bir fikre kapılmıştım. Böylelikle son birkaç aydır çoğunlukla hız antremanları içeren bir maraton antreman programını uygulamaya çalışıyordum. Antremanlar iyi gidiyordu ama yarıştan 2 hafta önce, haftasonu koşusu esnasında grip tarzı birşeye yakalandım ve o hafta hiç koşamadım. Yarıştan bir hafta önce 33k civarı bir trail koşusu yapabildim. Yani yarıştan önceki son 2 hafta içerisinde sadece 1 antreman koşusu yapabilmiştim.
Cuma günü yarış kitimi alıp Yalova'daki evime geri döndüm ve 22:30 gibi yarış başlangıç yerine tekrar geldim.
Başlangıç noktasında kendimi oldukça iyi hissediyordum.
Yarışın ilk yarısı için ayakkabı tercihim bir yol yarış ayakkabısıydı (New Balance 1400v2). Yarış başladığında dinlenmiş bünyem kendimi iyi hissettiriyordu ve ayakkabılarımda hızlı gitmeme izin verdikleri için hızlı gidiyordum. Belkide fazla hızlı gidiyordum.
İlk kontrol noktasına girip zaman kaybetmedim. Çünkü 2km ileride yolun hemen kenarında bir su tulumbası olduğunu biliyordum. Suyumu tulumbadan alıp zaman kaybetmeden yoluma devam ettim.
Müzik dinlemiyordum. GPS saati falanda kullanmıyordum.Koşumu telefonumla kaydediyordum ama onuda çantaya koymuştum. Geceyi dinleyerek, pace kontrolü yapmadan içimden geldiği gibi koşuyordum.
Boyalıca 27k'ya 2:24 gibi bir zamanda geldiğimi görünce çok hızlı geldiğimi farkettim. Çünkü benimle kontrol noktasına gelen kişiler benden 5 saat önce yarışı bitirecek olan çok daha kuvvetli koşuculardı. Üşümeye başlamıştım. Kontrol noktasında çantamdan ceketi alıp giydim. Batonlarımı çıkardım. Biraz su içip, birşeyler atıştırıp kontrol noktasından ayrıldım.
Boyalıca'dan sonra yokuş başlıyordu. Yarıştan sadece 1 hafta önce elime geçebilmiş olan batonlarımı deneme imkanım olmamıştı. Bu batonlarımı çok verimli kullanamadım. Beni yavaşlatıp yordular. Yokuşun bitiminde bir daha çıkarmamak üzere batonlarımı çantama geri koydum.
30k ve Ilıca arasındaki iniş, dik, hıza müsait ama yıpratıcıydı. Ilıca 10dk civarı durdum. Su, kola, powerade, atıştırmalar ile kendime gelip tekrar yola koyuldum.
Yarış malzemelerimi hazırlarken ben her zaman ama her zaman birşeyler unuturum. Burada da ağrı kesici ve magnezyum almayı unutmuştum. Yol yarış ayakkabıları sayesinde hızlı gidiyordum. Ama yeterli zemin koruması sağlamıyorlardı. 40k civarında hızlı gitmenin etkisiyle kramp belirtileri görülmeye ve ayaktarak kemiğinin altındaki kısımda ağrılar baş göstermeye başladı. Bu yüzden Örnekköy'e kadar olan kısımda hızım oldukça düştü.
Örnekköy(57k) çanta noktasıydı. Çantamdan ikinci yarı için tercih ettiğim ayakkabılarımı aldım. çoraplarımı değiştirdim. Biraz su, kola, atıştırma ve dinlenme ile kendime gelmeye çalıştım. İkinci yarı için ayakkabı tercihim Asics Fujiracer3 oldu. Ama ne bu modeli nede herhangi bir diğer Asics modelini daha önce hiç kullanmamıştım ve bu ayakkabıları yarışın startından 6 saat önce maraton fuarından almıştım. Hal böyleyken bu ayakkabıları ikinci 80k için gözalmak biraz aşırı kaçan bir cesaret gibiydi sanki.
Örnekköy'de 15dk geçirince vücudum soğumaya ve hipotermi belirtileri göstermeye başladı. Bu yüzden vakit geçirmeden hemen oradan ayrıldım.
Sölöz Burnu'nda baldırlarımdaki kramp belirtileri daha hissedilir ve yüksekti. Bu yüzden Sölöz(73k)e kadar koş-yürü şeklinde yol aldım. Sölöz'de biraz su, kola, atıştırma yapıp, dinlenip 10dk içinde ayrıldım.
Sölöz'den çıkar çıkmaz büyük bir yokuş başlıyordu. Duraksız 10k uzunluğunda bir yokuş. ayakkabıların zemin tutunması çok iyiydi ama zemin koruması çokda iyi değildi. Yokuşun sonuna geldiğimde baldırlarımın ve ayak tabanlarımın durumu pek içaçıcı değildi. ama BEN BU ULTRA KOŞUCULARINI ÇOK SEVİYORUM :) Yılmaz Keskin (Göğüs no 35) e çok teşekkür ederim. Benim halimi farketti ve bana ağrı kesici ve magnezyum verdi. 15 dk sonra kramp belirtileri bir daha hiç geri gelmemek üzere gitti ve kendimi daha iyi hissetmeye başladım.
Narlıca(90k)'da yaklaşık 10dk oyalanıp hemen çıktım. Müşküle'ye kadar 6k asfalt yol vardı ve hiç hoşuma gitmedi bu durum. Yıpranmış ayak tabanlarım için iyi olmamıştı bu durum. Müşküleden sonra, ayaktarağı alt kısımlarını artık daha çok hisseder olmuştum ve bu durum beni yavaşlatıyordu.
Sülaymaniye(106k)'ye vardığımda artık ayaktarağı alt kısımları artık su toplamıştı.
Bu noktadan sonra yine kısım kısım asfalt başlıyordu ve koşacak gücüm olmasına rağmen artık koşamıyordum. Süleymaniye ile Derbent (122k) arasını ağrılı yürüyüşler ile geçirmek durumunda kaldım.
Derbent'den çıkışta artık güneş batmıştı. Tepe lambalarımızı çantalarımızdan çıkardık ve yola koyulduk. Derbent'ten sonra en az 8k trail rota vardı ve burası oldukça iyiydi. Ama trail bitipde yarışın son 7k boyunca sürekli devam eden asfalt başlayınca benim için işkencede başlamış oldu. Çünkü ayaktarağının altındaki su torbaları artık patlamıştı ve her adım acı veriyordu.
Finish çizgisini geçtiğimde ise vücudum hiç birşey hisssetmiyordu.Yorgunluk ve açlık nedeniyle tüm vücudumun yavaş yavaş soğuduğunu ve odunlaştığını hissediyordum. Bu hissizlik durumu yüzünden uyku dahi hissetmiyordum. Birşey yemedim. Eğer yersem tekrar hissetmeye başlayabilir ve oracıkta, sokağın ortasında uyuyabilirdim. Hemen çantamı aldım, arabama atladım ve İznik'ten Yalova'ya sürdüm. 50dk hızlı bir yolculuktan sonra (trafikde bazı sürücüleri ürkütmüş olabilirim) evime ulaştım. Yatağımı daha fazla bekletemezdim. Hemen duşumu alıp birşey yiyemeden kendimi yatağa attım.
Kontrol noktası personelleri, ultracılar, organizasyon personelleri, hava hepsi çok harikaydı. Tek sevmediğim kısım; halen rotada çok fazla asfalt kısım var.
Ne öğrendim; asfaltlı ultralar için daha korunaklı ayakkabılara ihtiyacım var. Hız herşey demek değil :)
